
بازیگری هنری است که در آن بازیگر با استفاده از تکنیکها و حالات حسی خاص، به بازآفرینی یک شخصیت میپردازد. این شخصیت توسط نویسندهٔ فیلمنامه نگاشته میشود و بازآفرینی مذکور توسط بازیگر و پس از تحلیل کامل فیلمنامه صورت میپذیرد. از استادان به نام بازیگری میتوان از کنستانتین استانیسلاوسکی، لی استراسبرگ، استلا آدلر و سنفورد مایزنر نام برد.
استانیسلاوسکی در تعریف بازیگری میگوید: بازیگر باید با حقیقت و با ایمان به آن چیزی که در صحنه انجام میدهد در تماشاگر نفوذ کند. بازیگر برای بیدار کردن احساس ایمان تماشاگر به آنچه که روی صحنه باید صادقانه و طبیعی باشد، به «حقیقت» احتیاج دارد. حتی اگر این حقیقت را تجسم به وجود آورده باشد، طوری که شخص بتواند به آن ایمان بیاورد و با آن زندگی کند.
پیتر بروک می گوید: «بازیگری عبارت است از نمایش یا اجرای عملی ویژه روی صحنه. تظاهر کردن، بازآفریدن، تجسم بخشیدن و بازی کردن نقش مثلا در یک نمایش.»[۱]
استلا آدلر در تعریف بازیگری میگوید:
بازیگری پاسخی خلاقه و آکنده از پویایی به محرکها، در شرایط یک زندگی فرضی است که به شیوهٔ زندگی شخصیت و محیط او، زمان و مکانی که در آن زندگی میکند به گونهای که افکار و عواطف مورد نظر را به تماشاگر منتقل کند، وفادار است.
متد (به انگلیسی Method)
اساس و محور این سبک از بازیگری اکسپرسیونیسم است. ویوپوینت (به انگلیسی Viewpoints) تولد دوباره اکسپرسیونیسم با متد آن بوگارت (Anne Bogart) رقم خورد. آن بوگارت یکی از خلاقترین کارگردانان تئاتر امروز در آمریکاست. سبک ویوپوینت یکی از متدهای آن بوگارت است، که به متد «ویوپوینت» و «کامپوزیشن» تقسیم میشود. امروزه در دانشگاههای سراسر آمریکا نیز این متد ارائه میشوند.
اساس این سبک از بازیگری رئالیسم است.
بازیگری متد که برخی آن را به بازیگری شیوه دار یا شیوه گرا و بازیگری اسلوب دار ترجمه کردهاند روشی از بازیگری است که در اکتورزاستودیو بزرگترین مؤسسه آموزش بازیگری جهان تدریس میشود. بازیگرانی چون دنیل دی-لوئیس، مارلون براندو، ال پوچینو، داستین هافمن، رابرت دنیرو، مریل استریپ، فی داناوی، وارن بیتی، پل نیومنو بسیاری دیگر از بازیگران مشهور جهان در اکتورزاستدیو آموزش دیدهاند.
شکیبا باشید...